Το σκεπτικό πίσω από τον σχεδιασμό του συγκεκριμένου μουσείου σχετίζεται με έναν προβληματισμό που προέκυψε, μελετώντας τις πολεοδομικές αλλαγές που συμβαίνουν στην πόλη της Πάτρας. Στην Πάτρα μέσα στα επόμενα χρόνια ενδέχεται να συμβεί αύξηση της στάθμης του νερού. Υπολογίζεται πως σε 10 χρόνια από σήμερα η στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί κατά 1,20 μ. και πολλά σημαντικά σημεία της Πάτρας, όπως για παράδειγμα ο Μόλος, θα εξαφανιστούν.
Η πρόθεση του κτιρίου μας είναι να διατηρηθεί η αξία που έχει ο άξονας που συνδέει τα σκαλιά της οδού Αγίου Νικολάου με τον Μόλο. Η δημιουργία του μουσείου, ως μέσο παρέμβασης και ταυτόχρονα διάσωσης της περιοχής, θα διηγείται μια ιστορία για την Πάτρα, ξεκινώντας από παρελθοντικές αναμνήσεις, στιγμές του σήμερα και θα καταλήγει σε πιθανά μελλοντικά σενάρια. Η τοποθέτηση των αιθουσών από το Παρόν και έπειτα, έχουν τοποθετηθεί με τρόπο, ώστε να δημιουργούν την αίσθηση πως ο επισκέπτης βρίσκεται σε μία πόλη, αφήνοντάς του την ελευθερία να επιλέγει σε ποιες αίθουσες θα ήθελε να εισέλθει.
Τέλος, το Μουσείο για να μπορέσει να αντισταθεί στην αλλαγή της στάθμης του νερού μέσα στον χρόνο, θα τροποποιείται, χρησιμοποιώντας πλωτές πλατφόρμες και ράμπες που θα υψώνονται ανάλογα με το ύψος του νερού. Παράλληλα με αυτό, τα κτίρια θα παραμένουν στάσιμα για να φαίνεται η αλλαγή της πόλης επάνω τους.
Future
Present
