Αναλύοντας το οικόπεδο, καταλάβαμε πως θα θέλαμε σε αυτό το σημείο να δημιουργήσουμε μια όαση ηρεμίας και ξεκούρασης από τη βουή της πόλης. Για να μπορέσουμε να φέρουμε αυτή την αίσθηση στον άνθρωπο, σκεφτήκαμε πως θα έπρεπε να απευθυνθούμε στο συλλογικό υποσυνείδητο. Έτσι θα απαντούσαμε στην ερώτηση που θα μας έδινε την κεντρική μας ιδέα: "Τι είναι ο Κήπος για τον άνθρωπο;" Στραφήκαμε στην τέχνη, και συγκεκριμένα "Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων" ήταν αυτός που μας έδωσε την απάντηση. Ο Κήπος για τον άνθρωπο είναι ο Παράδεισος. Αν σκεφτεί κανείς τον κήπο της Εδέμ, στην ουσία ο Παράδεισος είναι το να καλλιεργεί κανείς τη γη του. Έτσι αποφασίσαμε πως το μουσείο μας θα έχει καλλιέργειες, και συγκεκριμένα συγκαλλιέργειες ελληνικών ποικιλιών. Σκεπτόμενες τα παραπάνω μελετήσαμε τη σχέση του ανθρώπου με τη φύτευση, σε διαφορετικές κλίμακες.
Στο επόμενο στάδιο αρχίσαμε να σκεφτόμαστε μορφές. Το αυθόρμητο ήταν να δημιουργήσουμε μια ταυτόχρονη ανύψωση και βύθιση του εδάφους. Ύστερα καταλάβαμε πως αυτό ίσως να προέκυψε από τη σύνδεση του παραδείσου με κάτι το ιερό (ανύψωση = ναός) ή με τον θάνατο (βύθιση = τάφος). Έγιναν μακέτες εργασίας και σκίτσα κατόψεων με τα οποία πειραματιστήκαμε για να βρούμε τελικά τη σχέση του ανυψωμένου φλοιού γης με το βυθισμένο, πως το ένα θα εξυπηρετεί το άλλο, πως θα έχουμε φωτισμό, ποιες θα είναι οι κινήσεις μέσα σε αυτό το σύστημα αλλά και από την πόλη προς το ίδιο.
Το αστικό πάρκο που οραματιστήκαμε περιλαμβάνει ένα αναψυκτήριο και ένα αμφιθέατρο (για προβολές ή διαλέξεις), που είναι προσβάσιμα από το υπόγειο και το ανυψωμένο έδαφος. Μια βιβλιοθήκη, που έχει πρόσβαση και από τα τρία επίπεδα.
Τα ιδιωτικά μποστάνια (όπου θα μπορεί ο επισκέπτης να καλλιεργεί το δικό του μποστάνι) λειτουργούν ως γραμμικά στοιχεία για να τα περικυκλώσει μια ράμπα που κατεβάζει σταδιακά τον περαστικό στο βυθισμένο μέρος. Η αγορά (λειτουργεί σαν λαϊκή, οι επισκέπτες θα μπορούν είτε να πουλήσουν τα προϊόντα από τα μποστάνια, είτε να αγοράσουν) βρίσκεται επίσης στο υπόγειο επίσης με τη μορφή γραμμικών στοιχείων.
Είναι προσβάσιμη και από το ισόγειο μέσω του κτιρίου - lobby. Οι αποθήκες για την τροφοδοσία της βρίσκονται στο πάνω μέρος.
Κάτοψη υπογείου Κλίμακα 1:200
Κάτοψη μεσαίας στάθμης
Κάτοψη ανυψωμένου εδάφος
Τοπογραφικό Κλίμακα 1:500
Το Μουσείο στο lobby του περιλαμβάνει τον χώρο έκδοσης εισιτηρίων, χώρο προσωπικών αντικειμένων, περιοδική έκθεση και αίθουσα προβολών. Στο κύριο μέρος του έχει την κλειστή έκθεση (όπου θα έχει πληροφορίες για κάθε συγκαλλιέργεια), το Τμήμα Ερευνών (μέρος αυτού θα εκτίθεται) και τις συγκαλλιέργειες που αφορούν το διαδραστικό μέρος του μουσείου, καθώς εκεί οι επισκέπτες θα μαθαίνουν πως να καλλιεργούν, με σκοπό να γίνει μέρος της καθημερινότητάς τους.
Παράλληλα στο μουσείο, η πόλη μπαίνει μέσα στο πάρκο μέσω μιας ράμπας που οδηγεί στο αναψυκτήριο του μουσείου και έξω από το lobby. Η ράμπα διαχωρίζεται από το μουσείο με έναν τοίχο που ξεκινά ως στηθαίο. Ο τοίχος ανεβαίνει και καταλήγει στο πάνω μέρος, στηρίζοντας το στοιχείο που στεγάζει την κατάβαση από το ανυψωμένο έδαφος προς το μουσείο.
Το αποτέλεσμα που είχαμε από τις παραπάνω χειρονομίες και σκέψεις, είναι ένας χώρος ενημέρωσης με διάφορα μέσα, προκειμένου να ανταποκρίνεται στους διαφορετικούς τρόπους εκμάθησης των ατόμων. Ταυτόχρονα, αποτελεί χώρο κοινωνικοποίησης και εξοικείωσης με τον εαυτό μας, καθώς κανείς μαθαίνει έμπρακτα από την αρχή πως να καλλιεργήσει τη γη από την οποία ο ίδιος ζει.
Τα επίπεδα που δημιουργούνται του δίνουν καινούργιους τρόπους να κινηθεί στην πόλη καθώς και διαφορετικές οπτικές της φύτευσης.
Απόψεις μακέτας Κλίμακα 1:500
Βλαστάρη Βαγιάνα Χρυσούλα Μαρία 1081505
Σφαλαγκάκου Μαρία 1081541
Commentaires