Κατά την ανάλυση του χώρου παρέμβασης, παρατήρησα την ποικιλία στην ποιότητα και υφή της φύτευσης, ενώ ταυτόχρονα την έλλειψη σύνδεσης - συσχέτισης της πόλης με το έλος της Αγυιάς. Αυτά τα δύο στοιχεία λειτούργησαν ως αφορμή για τη δημιουργία ενός κτιρίου-περάσματος, το οποίο θα μπορέσει να λειτουργήσει και ως σημείο στάσης για τους περαστικούς. Ένας χώρος, δηλαδή, εκπαίδευσης και πολιτισμού, ανοιχτός στην αλληλεπίδραση με την πόλη. Από την οπτική επαφή των περαστικών με τους περισσότερους χώρους του κτιρίου, μέχρι και το δημιουργικό διάλογο που θα λάβει χώρα στα εργαστήρια ή στους χώρους έκθεσης, το κτίριο χρησιμοποιεί την εξωστρέφειά του για την παραγωγή πολιτισμού.
Κάθε κτιριακός όγκος «ανοίγεται» προς το δικό του «μερίδιο φύσης» ενώ το πέρασμα αποκτά συγκεκριμένο χαρακτήρα αλληλεπίδρασης σε όλο του το μήκος. Τα εργαστήρια λειτουργούν ανά δύο με σκοπό την συσχέτισή ιδεών και μέσων έκφρασης.
Comments