Μπισκιτζόγλου Αγγελική - Πατιτάκη Κατερίνα
Αφετηρία της πρότασης μας είναι το Ιερό Άλσος της θεάς Δήμητρας που υπήρχε στην περιοχή και εκτεινόταν μέχρι το παραθαλάσσιο μέτωπο. Αναλύοντας την έννοια του άλσους εστιάσαμε στις έννοιες της πύκνωσης και της αραίωσης. Προσπαθώντας να εξάγουμε ένα μηχανισμό ώστε να περάσει αυτή η ιδέα στον αστικό χώρο επεκτείναμε τις χαράξεις τις πόλης μέσα στο οικόπεδο μας φτιάχνοντας ένα είδος κανάβου.
Στην περαιτέρω έρευνα μας με σκοπό να εξελιχθεί η εργασία μας μελετήσαμε το διάγραμμα του κανάβου της πόλης Napolis από τους ρωμαικούς χρόνους και πώς αυτός έχει αρχίσει να εξαλείφεται με το πέρασμα του χρόνου από την ανάπτυξη της πόλης (Kevin Lynch - Good City Form). Αυτή την αφαιρετική διάθεση ενσωματώσαμε και εμείς στο σχέδιό μας. Αρχικά, λάβαμε υπόψη μας τη βασική δομή των τοιχίων του κτιρίου με βάση κάποιες από τις αστικές χαράξεις και ύστερα εστιάσαμε στο εσωτερικό μετατρέποντας τις δευτερεύουσες αστικές χαράξεις σε τυπολογίες εξοπλισμού όπως διαχωριστικά πανέλα, καθίσματα, γραφεία, ανάλογα με την χρήση και τις ανάγκες του κάθε χώρου.
Στην συνέχεια, ένα ακόμα βασικό ζήτημα που τέθηκε ήταν η κυκλοφορία μέσα στο κτήριο. Θέλαμε να δημιουργήσουμε μια συνεχή κυκλοφορία που να ενθαρρύνει τις ανθρώπινες επαφές και την αλληλεπίδραση των χρηστών. Η αλλιώς όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι OMA στο εργο τους Two Libraries “ένα κτίριο που χώροι κίνησης και λειτουργικό προγραμμα γίνονται ένα με την δημιουργία μιας εσωτερικής διαδρομής αλληλουχίας χώρων που ενοποιεί και διατρέχει όλο το κτήριο” (Jussieu – Two Libraries - OMA). Σε αναφορά λοιπόν με το κτίριο αυτό αφαιρέσαμε τμήματα της επιφάνειας των επιπέδων, επιτυγχάνοντας την οπτική επαφή και τη σύνδεση με τα πολλαπλά επίπεδα του κτιρίου και τα προσθέσαμε σκάλες και ράμπες που εξυπηρετούν τους προαναφερόμενους σκοπούς.
Η διαδρομή μας ξεκινάει από τον χώρο του υπόγειου σταθμού όπου με την ράμπα που βρίσκει εκεί κανείς ανέρχεται στο ισόγειο επίπεδο. Εκεί στεγάζονται ο χώρος των εκθέσεων, ένα βιβλιοπωλείο και το καφέ-εστιατόριο. Ανάλογες συνδέσεις σε οδηγούν στον ακριβώς επόμενο όροφο με τους χώρους εργασίας, διοίκησης, συνεδριάσεων, ένα επιπλέον καφέ και ένα χώρο προβολών. Στο τρίτο και τελευταίο έχουμε τον χώρο της βιβλιοθήκης. Εδώ αξίζει να εστιάσει κάποιος και στους εξοπλισμούς που είναι μια βασική πτυχή της εργασίας και της ιδέας μας. Όλοι έχουν σχεδιαστεί εξ αρχής από εμάς με σκοπό να καλύπτουν τις ανάγκες του χώρου,χρησιμοποιώντας σαν πηγή έμπνευσης γνωστούς ιάπωνες αρχιτέκτονες που έχουν καταπιαστεί με ανάλογα ζητήματα.
Περνώντας πλέον στα σχέδια, αρχικά προβάλλεται η κάτοψη του υπόγειου σταθμού. Έχει επιλεγεί εξεπιτούτου να είναι τόσο υπόγεια όσο και σε κεντρική θέση σε σχέση με το οικόπεδο. Το πρώτο συμβαίνει με σκοπό να μην διακόπτει την κάθετη κίνηση των πεζών ανερρώντας όλη την ιδέα του κτιρίου, ενώ με το δεύτερο επιτυγχάνεται εύκολα πρόσβαση των επισκεπτών σε οποιοδήποτε σημείο της κτιριακής μονάδας αφού πρόκειται για το σημείο στο οποίο θα συμβαίνει η μεγαλύτερη συρροή κόσμου. Ανεβαίνοντας στο ισόγειο επίπεδο μέσω της μεγάλης ράμπας που υπάρχει ανάμεσα των δυο στάθμων βρισκόμαστε στο σημείο με την περισσότερη κίνηση και τις πλέον κοινωνικές χρήσεις. Αναλογιζόμενοι τις πυκνώσεις και τις αραιώσεις των βοηθητικών γραμμών που πλέον συνδέουν πρακτικά την πόλη με το κτίριο μέσω της υλικότητας τοποθετούμε τις ανάλογες λειτουργίες. Χώροι όπως οι εκθεσιακοί που θέλουν τεμαχισμό σε μικρότερους χώρους αλλά ταυτόχρονα χρειάζονται και άνεση συγκεντρώνονται αριστερά ενώ χώροι όπως το καφε και το βιβλιοπωλείο εξυπηρετούνται καλύτερα από την μικρότερη αστική κλίμακα δεξιά. Μια ράμπα από τον εκθεσιακό χώρο και δύο σκάλες στην είσοδο του σταθμού και στο βιβλιοπωλείο οδηγούν στον επόμενο όροφο.
Στον όροφο αυτό επιστρέφει αισθητά η εννοια της συνεχούς κίνησης που είχε κάπως αναιρεθεί από την δυνατότητα των χρηστών να εισέρχονται στον προηγούμενο από κάθε πλευρά της πόλης. Εδώ έχουμε χρήσεις κοινωνικές αλλά πιο ήσυχες, χώροι εργασίας, διοίκησης, ένα επιπλέον καφέ κυρίως για τους εργαζομένους ,χώρος προβολών. Ίδια λογική ισχύει για την οργάνωση των χώρων. Δύο επιβλητικές ράμπες στους χώρους εργασίας και προβολών προσφέρουν πρόσβαση στο τελευταίο επίπεδο της κατασκευής, στην βιβλιοθήκη. Καθώς έχουμε μια μοναδική λειτουργία το πλάτος του οροφου αυτού είναι μικρότερο σε σχέση με τους άλλους δύο, γεγονός όχι απαραίτητα μειονεκτικό καθώς ενισχύει το γεωμετρικό παιχνίδι των πλακών αλλά και τον ηλιασμό των υπολοίπων χώρων. Η βιβλιοθήκη επιλέγεται να απομονωθεί στο τελευταίο όροφο καθως χρειάζεται περισσότερη ησυχία από κάθε άλλη χρήση και επίσης όπως θα παρατηρήσουμε παρακάτω το ύψος τους κτιρίου ξεπερνάει τα κτίρια από την μεριά του παραθαλάσσιου μετώπου και δίνει την δυνατότητα στους αναγνώστες να θαυμάσουν ένα όμορφο και ξεκούραστο τοπίο.
Όλη αυτή η πολυπλοκότητα της κτιριακής δομής σφραγίζεται από την οργανική μορφή της σκεπής που έρχεται να το αγκαλιάσει και να το ενοποιήσεις προσφέροντας παράλληλα και μια νέα αισθητική για τους χρήστες.
Comentarios