Η παρέμβασή μας ξεκίνησε με τη διερεύνηση του έλους της Αγυιάς. Πρόκειται για έναν υδροβιότοπο ο οποίος παρόλο που βρίσκεται τόσο κοντά στο αστικό κέντρο της Πάτρας έχει διατηρήσει αναλλοίωτο το φυσικό του περιβάλλον, παρά τις ανθρώπινες παρεμβάσεις που τον έχουν πλησιάσει πολύ. Ο σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε έναν κτιριακό όγκο ο οποίος θα εναρμονίζεται πλήρως με το τοπίο. Η ανθρωπογενής παρέμβαση οφείλει να δανειστεί τα φυσικά χαρακτηριστικά του χώρου, τα οποία είναι το νερό και η φυσική χλωρίδα τόσο στην άμεση σχέση της με αυτό (καλαμιώνες, ψαθί, σπαργάνιο, λύθρο κ.ά.), όσο και τα ψηλά δέντρα στο ευρύτερο κάδρο (ιτιές, ευκάλυπτοι, αρμυρίκι κ.ά.). Ο βασικός άξονας επίτευξης του στόχου αυτού είναι τα ύψη των ποικίλων φυτεύσεων. Έπειτα από την επίσκεψή μας στο έλος καταλήξαμε σε τρεις βασικούς άξονες ύψους. Οι καλαμιώνες ορίζουν και το τελικό ύψος του κτιρίου, ώστε αυτό να μην υπερτερεί του φυσικού περιβάλλοντος.
Το κτίριο αφορά έναν καλλιτεχνικό πολυχώρο δύο επιπέδων, ο οποίος κατά κύριο λόγο θα στεγάζει μόνιμες αλλά και προσωρινές εκθέσεις. Συγκεκριμένα, στο ισόγειο θα φιλοξενούνται οι εκθέσεις, η ρεσεψιόν και από βοηθητικούς χώρους οι τουαλέτες, ενώ στο υπόγειο υπάρχουν και άλλοι χώροι εκθέσεων, ένα αμφιθέατρο, χώροι εργασίας και χώροι ανάπαυλας συνδυαστικά με ένα καφέ.
Εκτείνεται σε τρία ‘’πόδια’’ τα οποία εξυπηρετούν τις εισόδους και στοχεύουν στο καδράρισμα της θέας στα σημεία του ορίζοντα (όρος Παλιοβούνας, γέφυρα Ρίου, Παραλιακό μέτωπο), γυρνώντας την πλάτη στο αστικό περιβάλλον της Πάτρας. Στο σημείο που τέμνονται υπάρχει και το κεντρικό κλιμακοστάσιο που εξυπηρετεί την πρόσβαση σε όλους τος χώρους. Μεγάλο τμήμα του ισογείου βρίσκεται και αυτό μέσα στη γη δίνοντας τη δυνατότητα στον επισκέπτη να περπατήσει πάνω στο δώμα του, ενώ λόγω των υψομετρικών γραμμών του εδάφους το μεσαίο ‘’πόδι’’ αιωρείται πάνω σε μια πασαλόπηκτη κατασκευή. Οποιοσδήποτε πλησιάζει στην περιοχή από την Πάτρα αγνοεί το μέγεθος της κτιριακής εγκατάστασης, καθώς από αυτή τη σκοπιά βυθίζεται μέσα στον υδροβιότοπο. Παρόλο που μεγάλο τμήμα βρίσκεται μέσα στη γη, έχουν δημιουργηθεί δυναμικές σχισμές στο έδαφος παράλληλα με τους άξονες του κτιρίου, τόσο ώστε να εξυπηρετούνται οι προσβάσεις όσο και για να εισέρχεται φυσικός φωτισμός και αερισμός. Ακολουθώντας την ίδια λογική των οπών, δημιουργούνται αρκετά διώροφα κενά στο κτίριο που εκτός των άλλων εξυπηρετούν και στην έκθεση μεγαλύτερων αντικειμένων.
Σαν αποτέλεσμα ο επισκέπτης αισθάνεται ότι γίνεται ένα με το φυσικό τοπίο και λειτουργεί μέσα σε αυτό.
Comentarios