Σχηματίζοντας σε κάτοψη ένα Λ, το κτήριο έχει στόχο τη δημιουργία ενός κρυμμένου, "προστατευμένου" ακάλυπτου ,στον οποίο κανείς έχει πρόσβαση τόσο από το μπροστινό όσο και από το πίσω μέρος του οικοπέδου.
Οι δύο βασικοί όγκοι που απαρτίζουν τη σύνθεση έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους τόσο μορφολογικά όσο και υλικά.
Ο κάθε ένας φιλοξενεί ένα ξεχωριστό πρόγραμμα και έρχονται σε σύνδεση στην κορυφή του Λ όπου βρίσκεται ο χώρος του φαγητού.
Ο κεκλιμμένος όγκος κατά μήκος της Ζαΐμη περιέχει την έκθεση, είναι από μπετόν και χαρακτηρίζεται από γραμμικό ισόγειό και καμπύλωτή εσωτερική όψη που τον συνδέει με τον δεύτερο όγκο.
Αντίθετα, ο δεύτερος ορθογωνικός όγκος είναι τούβλινος, περιέχει τον συνεργατικό χώρο γραφείων και διαθέτει καμπύλη στο ισόγειο.
Ταυτόχρονα, στον χώρο του φαγητού γίνεται παραγωγή τροφής, πέρα απο κατανάλωση, με το σύστημα της ενυδρειοπονίας. Μέρος αυτού του εναλλακτικού τρόπου καλλιέργειας είναι ενυδρεία που τοποθετούνται σε όλη την έκταση του κτηρίου και ενώνονται καθ' ύψος με υδροπονικές καλλιέργειες μέσω σωλήνων. Έτσι, τα ενυδρεία αποκτούν πρωταρχικό ρόλο στην ιδέα της σύνθεσης.
Ελευθερία Μπιλιάνη ΑΜ 1081477
Αικατερίνη Έλλη Παπαϊωάννου ΑΜ 1081457
Διδάσκων: Π. Δραγώνας
Comments