Στην περιήγηση μου στο οικόπεδο ξεκίνησα να αναγνωρίζω την περιοχή κάνοντας κάποια σκίτσα. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν το γραμμικό μονοπάτι με τα ελαιόδεντρα που το βλέπουμε στο κεντρικό σκίτσο ενώ στα σκίτσα δεξιά και αριστερά βλέπουμε τις οπτικές φυγές αντίστοιχα.
Στην συνέχεια παρατήρησα το ξέφωτο που σχηματίζουν τα δέντρα στην επάνω αριστερά γωνία του οικοπέδου,
τον ανοιχτό πράσινο χώρο που δημιουργείται στο τέλος του γραμμικού μονοπατιού
και την πυκνή, ψηλή βλάστηση που μετά καταλήγει στην θάλασσα.
Δυο διαμήκεις τομές της υφιστάμενης κατάστασης του οικοπέδου.
Αυτό που μου τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν το ξέφωτο και το συναίσθημα που αυτό δημιουργεί χωρικά. Το σώμα μέσα στον χώρο βιώνει μια εμπειρία και προκαλούνται συναισθήματα.
Αυτό με ώθησε να κάνω μια μακέτα με υφές όπου η κάθε υφή αντιπροσωπεύει ένα συναίσθημα .
Σύμφωνα με την μακέτα αυτή προσπάθησα ενδεικτικά να οργανώσω κάποιους χώρους με βάση το συναίσθημα που μου προκάλεσε ο κάθε ένας.
Με αρχή αυτή τη γενική οργάνωση, συνέχισα με πειραματικά προπλάσματα και έκανα παραλλαγές σε κάθε κομμάτι αντίστοιχα. κατέληξα στον δεύτερο συνδυασμό.
Εδώ βλέπουμε την καινούργια διαμόρφωση του οικοπέδου.
Έπειτα σχηματίζω τις πορείες που μπορεί να ακολουθήσει ο επισκέπτης είτε προς το κρεματόριο, μέσω μιας πιο ήσυχης διαδρομής για να παρακολουθήσει τη διαδικασία της καύσης είτε προς την καφετέρια όπου οι επισκέπτες περιμένουν για να παραλάβουν την τεφροδόχο αν δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν την αποτέφρωση.
Έπειτα μπορούν να σκορπίσουν την τέφρα στον χώρο μπροστά από την καφετέρια είτε να προχωρήσουν και να την σκορπίσουν στην θάλασσα.
Ο χώρος υποδοχής τοποθετείται επάνω δεξιά. Είναι ο πρώτος χώρος που συναντά ο επισκέπτης με το που ξεκινά την περιήγηση του στο οικόπεδο.
Comments