Η ανάθεση του θέματος του δημοτικού σχολείου στα Υψηλά Αλώνια αποτέλεσε μια σχεδιαστική, ηθική και περιβαλλοντική πρόκληση που θα σημείωνε μια αλλαγή στο αστικό τοπίο της Πάτρας αλλά και στον εκπαιδευτικό τομέα του ελληνικού σχολείου. Ως ένα Μοντεσσοριανό σχολείο, ενσωματώνει στην φιλοσοφία του πολλές από τις αρχές του συστήματος Montessori, προγραμματικά αλλά και συνθετικά. Με μια πρώτη αποφασιστική κινηση στην λογική των ορίων του δοσμένου οικοπέδου, χαράσσεται μια τεθλασμένη γραμμή η οποία ενοποιεί πλέον τα δύο τμήματα του οικοπέδου. Με τον τρόπο αυτό, και στην ίδια λογική μοιράζονται οι λειτουργίες του σχολείου, οι οποίες ξεφεύγουν από το έως τώρα ελληνικό πρότυπο και υιοθετούν νέες πρακτικές, όπως ο ορισμός του σχολείου ως τριθέσιο κάτι που αλλάζει την οργανικότητά του. Ακόμα αναγνωρίζοντας τη σημασία της περιβαλλοντικής ευαισθησίας που πρέπει να αναπτύξει το παιδί από μικρή ηλικία, όλοι οι χώροι διαμορφώνονται βάσει των φυτεύσεων που εισχωρούν σε αυτό ενώ ταυτόχρονα φιλτράρουν σε ορισμένες ζώνες τον αστικό περίγυρο.
Σημαντική σχεδιαστική απόφαση αποτέλεσε η δημιουργία ενδιάμεσων χώρων σε όλες τις λειτουργίες δηλαδή στις μονάδες διδασκαλίας, χώρων φαγητού αλλά και των κοινόχρηστων χώρων δημιουργώντας μια μεταβατική ζώνη του μέσα - έξω. Έτσι δημιουργήθηκε μια στοά η οποία διατρέχει το κτήριο στο εσωτερικό του και ένας μεταβαλλόμενου πλάτους διάδρομος, ο οποίος επαναστατεί απέναντι στον ιδρυματικό διάδρομο του ελληνικού σχολείου και εντάσσεται σε αυτόν φύτευση, σημεία στάσης και παιχνιδιού διαμορφώνοντας μια σχέση αλληλεπίδρασης των παιδιών όλων των διαφορετικών ηλικιών. Αυτός ο διάδρομος οδηγεί στους χώρους διδασκαλίας και στους χώρους φαγητού ενώ την ίδια στιγμή επιτυγχάνεται ο αερισμός και φωτισμός του από ορθογωνικά ανοίγματα στην οροφή του τα οποία έρχονται σε αντιστοιχία με τα παρτέρια των φυτεύσεων.
Τέλος, οι μονάδες διδασκαλίας και οι χώροι του φαγητού καταλαμβάνουν το ορθογώνιο τμήμα του οικοπέδου, ενώ οι κοινόχρηστοι χώροι το τριγωνικό σε χάραξη σχήμα του οικοπέδου. Χάρη στον νότιο προσανατολισμό του, οι χώροι του φαγητού τοποθετήθηκαν στη πλευρά του δρόμου και πίσω από αυτούς οι μονάδες διδασκαλίας οι οποίες χαρακτηρίζονται από μια ήπια κεκλιμένη στέγη που επιτυγχάνει τον καλύτερο φυσικό φωτισμό τους.
ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΑ Α.Μ 1087741
ΣΤΕΚΕΡ ΙΟΛΗ Α.Μ 1081501
Comments