erosion

Jul 2, 20232 min read

afroditi_stavroulaki

Α ΒΗΜΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ: ΕΔΑΦΟΣ

Ως αρχική μεθοδολογία μελέτης για την ομάδα του Σχεδιασμού, χρησιμοποιήθηκε τμήμα εδάφους επιλογής των ομάδων προκειμένου να γίνει η διερεύνηση της υλικότητας και της σχέσης του εδάφους με τους όγκους που δημιουργούνται.

Λαμβάνοντας υπόψιν την περιοχή μελέτης, του έλους της Αγυιάς, το κομμάτι εδάφους που επιλέχθηκε είναι σε άμεση επαφή με το νερό, προκειμένου να γίνει διερεύνηση του σημείου επαφής του στερεού στοιχείου (έδαφος) σε σχέση με το νερό.

Συνεπώς, οι συνθήκες που εξετάστηκαν είναι οι εξής:

- Πώς το υγρό στοιχείο εισβάλλει στο στερεό

- πώς το υγρό στοιχείο αλληλεπιδρά με το στερεό στο σημείο επαφής

- πώς εξελίσσεται η αλληλεπίδραση μεταξύ του υγρού και του στερεού στοιχείου (erosion)

Η προσομοίωση του μοντέλου σε σχεδιαστικό επίπεδο, έδωσε τα εξής αποτελέσματα σε τρισδιάστατη μορφή:

Και στη μεταφορά αυτής σε δισδιάστατη μορφή: ισοϋψείς

Στην προσπάθεια να προσομοιωθεί η υλικότητα σε πρόπλασμα, χρησιμοποιήθηκε πηλός (υγρό στοιχείο) και γύψος (στερεό στοιχείο)

Καθώς και plexiglassπου είχε υποστεί θερμική κατεργασία

Τέλος χρησιμοποιήθηκε ένα κομμάτι (δισδιάστατη διερεύνηση) των ισοϋψών το οποίο μεγεθύνθηκε κατάλληλα και με χαρτόνια αναπαραστάθηκε σε τρισδιάστατο μοντέλο.

Β ΒΗΜΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ: ΟΓΚΟΠΛΑΣΙΑ

Για την προσαρμογή κατάλληλης ογκοπλασίας στην περιοχή μελέτης, η οποία να εξυπηρετεί τις ανάγκες της περιοχής αλλά και του περιβάλλοντός της, μελετήθηκε η περιοχή ως προς τις συνθήκες που αναπτύσσονται σε αυτήν:

Επίσης, η υλικότητα της περιοχής στην οποία κυριαρχεί το υγρό στοιχείο (επιβάλλεται στις στερεές συνθήκες)

Τέλος, χρησιμοποιήθηκε ως αναφορά η BotanicalFarmArtBiotop/ WaterGarden(Ishigami) ως στοιχείο της ιδέας αναπαραγωγής φυσικών στοιχείων, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και με τη χρήση μηχανικών μέσων

ΕΦΑΡΜΟΓΗ – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ

Αρχικά Δημιουργήθηκε ένας ενιαίος όγκος ο οποίος κυριάρχησε στην περιοχή παρέμβασης (προπλάσματα). Στη συνέχεια έγιναν μεταβολές στην επιλογή υλικότητας του όγκου αυτού

ΠΡΟΤΑΣΗ

Μετά από πειραματισμούς, ο όγκος αυτός έσπασε σε τρία κομμάτια τα οποία αποτέλεσαν επανάληψη του όγκου αυτού σε διαφορετικούς βαθμούς διάβρωσης και με κατάλληλη περιστροφή αναλόγως των περιμετρικών συνθηκών και θεάσεων.

Συγκεκριμένα, από την πλευρά του έλους σχηματίσθηκε η μεγαλύτερη δυνατή διάβρωση τόσο σε επίπεδο στεγάστρου όσο και σε επίπεδο δαπέδων, ενώ υπάρχουν κερκίδες θέασης χαμηλές που προσανατολίζονται προς το έλος. Σε επαφή με τη θάλασσα, έχουμε ουδέτερο βαθμό διάβρωσης λόγω συμβολής των υγρών στοιχείων και ανάγκης δημιουργίας ενιαίων χώρων ψηλών για θέαση. Σε επαφή με το δρόμο τέλος έχουμε το σημείο επαφής με το αστικό τοπίο και το έλος (γραμμικός και γεωμετρικός βαθμός διάβρωσης)