Το κυκλικό μουσείο

ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΚΑΡΙΓΑΚΗ Α.Μ. 1064470

ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Α.Μ. 1075503

Σε αυτό το εξάμηνο, ασχοληθήκαμε με τον σχεδιασμό ενός μουσείου που αφορά στην ιστορία του πορθμείου (Ρίο - Αντίρριο) και του κάστρου. Μελετώντας τον ενδιάμεσο αυτόν χώρο κάτω από τη γέφυρα, φανταστήκαμε έναν κύκλο, ο οποίος ορίζει την κίνηση που ακολουθεί κανείς κατά την περιπλάνησή του στον εκθεσιακό χώρο του μουσείου, και δημιουργεί ένα αίθριο στο κέντρο.

Ο κύκλος αυτός τοποθετείται ανατολικά της γέφυρας και όχι στο κέντρο για λόγους προσανατολισμού, αλλά και για να απευθύνεται / "κοιτάει" στο κάστρο. Μας απασχόλησε η πρόσβαση στην περιοχή και στη συνέχεια στο κτήριο, η οποία πραγματοποιείται μέσω μιας ράμπας που ορίζει την κίνηση και την είσοδο στον εκθεσιακό χώρο. Επομένως, ερχόμενος κανένας από την ράμπα ανόδου ανεβαίνει στο μουσείο και ακολουθεί την κυκλική κίνηση μέσω ενός διάδρομου που κοιτά στο αίθριο και καταλήγοντας στο ίδιο σημείο.

Σημαντικοί για τη σύνθεση είναι οι κοινόχρηστοι χώροι που "βγαίνουν" εκτός του κύκλου και βρίσκονται στο ισόγειο του κτηρίου (αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, αμγιθέατρο, εστιατόριο). Υπάρχουν δύο κατακόρυφοι πυρήνες κυκλοφορίας (κλιμακωστάσια), δύο μπετονένιοι όγκοι βαμμένοι με χρώμα πράσινο.

Ασχοληθήκαμε με την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και με το όριο με τη θάλασσα. Κάτω από το ίχνος της γέφυρας τοποθετείται το στοιχείο του νερού, με κάποιες διαδρομές-περάσματα οι οποίες επεκτείνονται και διαμορφώνουν τον περιβάλλοντα χώρο, ο οποίος είναι ένας χώρος πρασίνου. Διαμορφώνοντας τη νέα ακτογραμμή τοποθετήθηκαν κάποιες κερκίδες μεγάλου πλάτους δημιουργώντας έναν παραλιακό περίπατο. Η παράλληλη στο νερό διαδρομή που οδηγεί στη θάλασσα, καταλήγει σε ένα καρνάγιο, όπου οι επισκέπτες μπορούν να ανέβουν σε ένα παλιό πλοίο (ferry-boat).

ΚΑΤΟΨΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ

Το κτήριο αποτελειται από τούβλο και από τις δύο μπετονένιες πλάκες. Όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι είναι μπετονένιοι και ο τοίχος πάνω στον οποίο στηρίζεται η ράμπα και ορίζεται η είσοδος είναι βαμμένος ώχρα.