Συνεδριακό κέντρο σε οινοποιείο
Κουτσογιαννοπούλου Αγγελική-Παναγιώτα
Πασχάλη Ευαγγελία
Η πρακτική της οινοποσίας έχει διαστάσεις συμβολικές, θρησκευτικές και τελετουργικές. Στην Αρχαία Ελλάδα, το συμπόσιο ήταν μία διαδεδομένη συνήθεια. Ωστόσω, δεν ήταν μια απλή συνάθροιση ανθρώπων που πίνουν, αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Είχε μία διάσταση τελετουργική. Περιελάμβανε δύο στάδια. Το πρώτο, που ήταν και το πιο λιτό, ήταν αφιερωμένο στο φαγητό. Έπειτα, ακολουθούσε το πλύσιμο των ποδιών των συνδαιτημόνων από δούλους και αμέσως μετά ξεκινούσε το δεύτερο μέρος, αφιερωμένο στο κρασί. Η σπονδή με κρασί προς τιμήν του Θεού Διονύσου σηματοδοτούσε την έναρξη της γιορτής. Οι καλεσμένοι ήταν πλέον έτοιμοι να συζητήσουν και να διασκεδάσουν πίνοντας κρασί.
Και στο Χριστιανισμό, όμως, εμφανίζονται αντίστοιχες πρακτικές. Μπορεί κανείς να πει πως και ο Μυστικός Δείπνος, ήταν ένα συμπόσιο. Ο Ιησούς, έπλυνε τα πόδια των μαθητών του, πριν ξεκινήσει το γεύμα, στο οποίο κατανάλωσαν ψωμί και κρασί. Τα δύο αυτά στοιχεία, παραμένουν επίκεντρο της τελετουργίας της Θείας Κοινωνίας έως και σήμερα σαν αλληγορία της θυσίας σώματος και αίματος. Καταλήγουμε έτσι, πως το κρασί έχει μία έννοια ιερότητας που διαπερνά θρησκείες και πολιτισμούς.
Περνάμε τώρα στον τόπο όπου σχεδιάζουμε. Βρισκόμαστε στο Κτήμα Γεροβασιλείου, στην περιοχή της Επανομής. Το κτήμα βρίσκεται πολύ κοντά στο αεροδρόμιο, ανήκει στην περιοχή της Επανομής, το όνομα της οποίας σημαίνει γόνιμη γη και την ευρύτερη περιοχή της Καλαμαριάς που σημαίνει Καλή Μεριά.
Επομένως όλα μιλούν για ένα πολύ γόνιμο τόπο. Μία μικρή χερσόνησο, που βρέχεται από 3 θάλασσες και τη φυσά ο Νοτιάς και ο Βαρδάρης, στοιχεία που σε όρους οινοποίησης συγκροτούν ένα εξαιρετικό terroir.
Πέρα από όλα αυτά, η τοποθεσία μας έκανε τρομερή εντύπωση και γιατί βρίσκεται ανάμεσα σε δύο βουνά, τον Όλυμπο, την κατοικία των Αρχαίων Θεών, στα δυτικά, και τον Άθω, το ιερό βουνό της Χριστιανοσύνης, ανατολικά.
Βέβαια αυτά δεν είναι τα μόνα ιερά βουνά. Το όρος Fuji, ιερό βουνό στην Ιαπωνική παράδοση, αποτέλεσε έμπνευση για τον ζωγράφο Χοκουσάι, που ασχολήθηκε με τις αναπαραστάσεις του. Τα βουνά λοιπόν, είναι ιερά για πολλούς πολιτισμούς και θρησκείες. Μεταξύ των πιο γνωστών ιερών βουνών ανά τον κόσμο, βρίσκονται ο Όλυμπος και ο Άθως.
Έτσι κι εμείς, δημιουργούμε το δικό μας βουνό. Έναν όγκο που γεννιέται από τη γη και γίνεται ναός για το κρασί, τον πολιτισμό και τη γνώση.
Πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα, που προσεγγίζει το θέμα με παρόμοιο τρόπο, είναι το οινοποιείο Bulgari, στην Τοσκάνη, έργο του γραφείου Alvisi Kirimoto and partners. Το κτίριο εντάσσεται στο τοπίο με τη χρήση μεγάλων αναλημματικών τοίχων, που το βοηθούν να ενσωματωθεί με το χώμα. Στην όψη του, η παραγωγή παρουσιάζεται σαν ένα σκηνικό. Ακόμη, η αίθουσα γευστικής δοκιμής και συνεδριάσεων, αποκτά, με την τοποθέτησή της άμεση οπτική επαφή με το κελλάρι και τον περιβάλλοντα χώρο. Όλα τα παραπάνω γίνονται εμφανή στην τομή του κτιρίου, ενώ αποτελούν κοινά στοιχεία με τη δική μας σύνθεση.
Τοποθετούμε το δικό μας οινοποιείο και συνεδριακό κέντρο, στο κέντρο του αμπελώνα, με προσανατολισμό στο βουνό του Ολύμπου. Η κύρια πρόσβαση του επισκέπτη γίνεται μέσω της σχισμής του τύμβου, η οποία σαν άξονας διατρέχει το κτίριο, διατηρώντας το βλέμμα στραμμένο πάντα προς τον Όλυμπο.
Διασχίζοντας αυτή τη σχισμή, ανάμεσα σε δύο μεγάλους αναλημματικούς τοίχους, ο επισκέπτης φτάνει στο κέντρο της σύνθεσης, όπου δημιουργούμε μία στεγασμένη πλατεία με κερκίδες, διαθέσιμη για δραστηριότητες του οινοποιείου και του συνεδριακού κέντρου. Η επιφάνειά της καλύπτεται με πατημένο χώμα διαπλέκοντάς τη με το τοπίο. Ανεβαίνοντας τις κερκίδες, φτάνουμε στην κορυφή, στο συνεδριακό κέντρο και το wine bar. Στο συνεδριακό κέντρο δίνουμε σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, δημιουργώντας δύο μεγάλα ανοίγματα προσανατολισμένα στην ανατολή και τη δύση, τον Όλυμπο και τον Άθω. Τα καθίσματα των θεατών στρέφονται προς τα ανοίγματα αυτά, χαρίζοντας σε αυτούς που κάθονται στην μία πλευρά θέα στον Όλυμπο, και στην άλλη, θέα προς τον αμπελώνα. Αμέσως μετά το συνέδριο, η επικοινωνία και η ανταλλαγή απόψεων μεταφέρονται ακριβώς απ έξω, στο wine bar. Εκεί οι σύνεδροι μπορούν να δοκιμάσουν κρασιά, συζητώντας με θέα την παραγωγή, η οποία αποκαλύπτεται μέσω των οπών στο πάτωμα.
Αν κανείς δεν συνεχίσει στο επίπεδο του συνεδριακού, μπορεί να παραμείνει στην πλατεία, απ όπου παρακολουθεί τμήματα της παραγωγής, ή να κατέλθει, στον κύριο χώρο του οινοποιείου. Κατεβαίνοντας ο επισκέπτης βρίσκεται στο υπόγειο κελάρι, ένα χώρο σχεδόν μυστηριακό, όπου παράλληλα με την ωρίμανση και δοκιμή του κρασιού μπορούν να λάβουν χώρα workshop και συζητήσεις.
Η στεγασμένη πλατεία
Τομές στην πλατεία
Έπειτα, υπάρχει η δυνατότητα περιήγησης στους υπόλοιπους χώρους της παραγωγής, όπως οι δεξαμενές, οι ή εμφιάλωση. Όλοι οι χώροι του επιπέδου αυτού επικοινωνούν οπτικά μέσω ανοιγμάτων. Φτάνοντας στην έξοδο, ο επισκέπτης πια βρίσκεται στον ημιυπαίθριο χώρο υποδοχής του σταφυλιού όπου βρίσκεται και κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος ολοήμερου workshop.Όντας πια μέσα στον αμπελώνα, ο επισκέπτης γυρίζει και αντικρίζει δύο μεγάλες γιορτές. Επάνω αυτή του πολιτισμού και κάτω αυτή του σταφυλιού που γίνεται κρασί.
Στις συνεντεύξεις της, η κυρία Λειβαδιώτη αναφέρθηκε χαρακτηριστικά σε κάτι που θυμάται να λέει πάντα ο κύριος Βαγγέλης Γεροβασιλείου. Το οινοποιείο είναι ανοιχτό, δεν έχουμε να κρύψουμε κάτι, όποιος θέλει έρχεται μέσα, τον ξεναγούμε, του δείχνουμε. Έτσι, σημαντικό στοιχείο της φιλοσοφίας που προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε στο σχεδιασμό μας ήταν πως όλα είναι ανοιχτά και φανερά.
Διαμήκης προοπτική τομή
Τομή στον τύμβο
Τομή στη σχισμή
