Ξεκινώντας μια διεξοδική μελέτη και ιστορική αναζήτηση της περιοχής του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού , έφερε στο προσκήνιο το βιβλίο "Πάτρα 1900". Συγκεκριμένα στο κεφάλαιο "Νοσταλγία μια ρομαντικής εποχής" ο Αλέκος Μαρασλής περιγράφει την σχέση των ανθρώπων και την έντονη δραστηριότητά τους εκείνη την εποχή . Είναι μια περιοχή όπου κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η έννοια της συγκέντρωσης λόγω της επιβίβασης και αποβίβασης του τρένου , του εμπορικού χαρακτήρα και της βιομηχανικής ζώνης στο θαλάσσιο μέτωπο . Η έννοια της « συγκέντρωσης » παίρνει την έννοια του θραύσματος . Σκοπός είναι η σχεδίαση μιας κατασκευής που θα αναδείξει την έννοια αυτή είναι η αντιμετώπιση του οικοπέδου ως μια « μικρή πόλη » , την αντανάκλαση της Πάτρας , της ιστορίας της και της πολιτιστικής κληρονομίας της .
Η αξία της θάλασσας (από τον 19ο αιώνα το λιμάνι της Πάτρας ήταν το κύριο εξαγωγικό λιμάνι της Πελοποννήσου) , η αξία του σιδηροδρόμου ( γρήγορη μετακίνηση ανθρώπων και μεταφορά προϊόντων ) ,διαχρονικότητα , εναρμόνιση με το γύρω περιβάλλον αποτελούν κύρια στοιχεία ανάδειξης μέσω της σχεδίασης του οικοπέδου . Λαμβάνοντας τις πόλεις ως τουριστικές περιοχές ( τουρισμός = συγκέντρωσης ) έγινε η προσέγγιση των χαρακτηριστικών, που φέρουν τους ανθρώπους κοντά , όπως : το λιανικό εμπόριο , η αγορά , η διαμονή , εστιατόρια , καφέ κτλ. , όλα αυτά σε συνδυασμό με την Ιστορία και την Μνήμη . «‘Άλλωστε που να πάνε . Στα πάρκα ; Δεν υπάρχουν .Να βγεις να πεις την καλημέρα σου ; Δεν σε προσέχει κανείς , όλο πιο λίγοι σε γνωρίζουν . Να πιείς καφέ σε καφενείο ; Να παίξεις το τάβλι σου ; Κι ΄αυτά λιγοστεύουν . Στη θέση τους φυτρώνουν μπαρ …Τους πήρε ο χρόνος μαζί του» Πρωταρχικός παράγοντας της συνθετικής παραγωγής είναι η εναρμόνιση με το περιβάλλον, για αυτό τον λόγω έγινε η κατεδάφιση του περιμετρικού τοίχου και ο χωρισμός του οικοπέδου σε τρις λειτουργικές ζώνες με βάση τους άξονες κίνησης της περιοχής. Αυτοί οι άξονες ενοποιούν τον άνθρωπο με το βουνό και την θάλασσα , αφού το οικόπεδο λειτουργεί ως ο συνθετικός τους κρίκος . Η πρώτη ζώνη αφορά την ψυχαγωγία , η δεύτερη την ανάδειξη της ιστορίας μέσω του μουσείου και η τρίτη αφορά την μετακίνηση και τρένο . Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια βιωματική πορεία που αναδεικνύει τον χαρακτήρα της πόλης . Λαμβάνοντας υπόψιν την αξία του θαλάσσιου μετώπου η χειρονομία ανύψωσης του οικοπέδου σε επίπεδα για την ανάδειξη της θέασης . Επίσης λαμβάνοντας υπόψιν το γύρω περιβάλλον έγινε η οριοθέτηση με βάση τα υψόμετρα των κτηριακών μονάδων ούτος ώστε να μην εμποδίζεται το οπτικό πεδίο από την κατασκευή . Ακόμα , για την ανάδειξη της ιστορικής αξίας του σιδηροδρόμου έγινε η χειρονομία υπεργείωσης του τρένου σε έναν οριζόντιο άξονα στην βόρεια μεριά του οικοπέδου , στην βιομηχανική ζώνη . Αυτό επίσης είχε ως στόχο την απελευθέρωση του οικοπέδου προς ολόκληρη την πόλη .
Με βάση την υπεργείωση του τρένου, που φτάνει στα 14m, έγινε μια οικοδομική αναζήτηση για την στατικότητα ,που θα καθόριζε ολόκληρη την αρχιτεκτονική σχεδίαση . Απαραίτητος κρίθηκε ένας κάνναβος , από μεταλλικούς δοκούς διαμέτρου 1m , 8m x 10 m .
Με αυτά τα δεδομένα : κάνναβος , ύψος , ζώνες , θέαση , διαμορφώθηκαν τρία επίπεδα που το κάθε ένα εξυπηρετεί και έναν σκοπό . Στο πρώτο ( +4m ) και στο δεύτερο επίπεδο (+8m) φιλοξενούνται πολιτιστικές δραστηριότητες , συνεδριακό κέντρο , εμπορικά καταστήματα , εστίαση ( που αφορούν την Α ζώνη ) και αντίστοιχα στην Γ ζώνη που αφορά το τρένο υπάρχουν τα εκδοτήρια και χώροι αναμονής . Κύριο λόγο έχει το μουσείο Ιστορίας και Μνήμης που ακολουθεί μια κεντρικότητα αφού βρίσκεται στην Β ζώνη και τονίζεται με την διαφοροποίησης του υψομέτρου (+14m) .
Αφήνοντας ελεύθερη μια τεράστια αναξιοποίητη έκταση έφερε στο προσκήνιο την αναθεώρηση της αυστηρής οριοθέτησης των λειτουργικών μονάδων μέσα σε έναν κάνναβο . Για αυτό τον λόγο άρχισε η διάσπαση των οριζόντιων πλακών με βάση άξονες και περάσματα από το γύρω περιβάλλον . Αυτή η διάσπαση οφείλει την δημιουργία στάσεων , ενδιάμεσων χώρων και πλατειών σε όλο το μήκος της κατασκευής και στα τρία επίπεδα , δημιουργώντας έτσι έναν εύπλαστο παλμό .Η αστική σχεδίαση του ελεύθερου οικοπέδου σχετίζεται επίσης με τις ίδιες χαράξεις , δηλαδή τις χαράξεις που έχουν προκύψει από την πόλη , τον κάνναβο και τους άξονες . Ο φωτισμός , το στοιχείο του πρασίνου , του νερού και των διάφορων ειδών πλακόστρωσης καθόρισαν τον δημόσιο χαρακτήρα της πλατείας που εναρμονίζεται απόλυτα με το ύφος της πόλης . Τέλος , η υλικότητα επίσης καθορίστηκε από την στατικότητα του σιδηροδρόμου , τις μεταλλικές δοκούς . Η όψη των λειτουργικών μονάδων είναι μεταλλική ώστε το περιβάλλον να αντανακλάται σε αυτή καθώς επίσης οι οριζόντιες πλάκες είναι από μπετόν .
Γενειατάκη Ελισσάβετ AM 1081536
Καρανικόλα Διονυσία AM 1089690 dionkaranik@gmail.com
Comments