ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΓΟΥΛΑ
Η επέμβαση προσομοιάζει την ιδέα της πλατείας με την συνύπαρξη του ιδιωτικού και του δημοσίου. Αρχές στην ανάπτυξη υπήρξαν ο διαχωρισμός του ιδιωτικού από το δημόσιο, των δημόσιων λειτουργιών σε ζώνες, η φροντίδα για την διατήρηση του πρασίνου του οικοπέδου.
Αυτά μεταφράζονται σε μια παχιά τεθλασμένη γραμμή που στεγάζει τις αυτόνομες μονάδες των φοιτητών (ιδιωτικό), από την οποία προκύπτουν και αποκολλιούνται διάφοροι όγκοι που στεγάζουν τις υπόλοιπες λειτουργίες (δημόσιο) και χωρίζουν το οικόπεδο νοητά σε ζώνες. Το ιδιωτικό με το δημόσιο αλλά και τα όμοια μεταξύ τους ενώνονται μέσα από ένα σύστημα σκαλών και διαδρόμων.
Όλα τα δημόσια κτήρια έχουν δική τους αυλή, που άλλοτε είναι αναγνωστήριο, άλλοτε χώρος υπαίθριων προβολών και άλλοτε αμφιθέατρο για να παίρνουν αποφάσεις τα μέλη, να διοργανώνουν αυτοσχέδιες παραστάσεις. Για όλες αυτές τις αυλές γίνεται διαφορετικός χειρισμός του εδάφους, ανάλογος εκείνου που γίνεται και στο μπροστινό μέρος των μονάδων κατοίκησης, όπου δημιουργείται μια «δρομική αυλή» , την οποία ο κάθε φοιτητής διαμορφώνει ανάλογα με τις προτιμήσεις του.
Όλη η επέμβαση σέβεται το πράσινο του οικοπέδου και το ενσωματώνει. Δεν κόβονται δέντρα, αλλά ενσωματώνονται στο στέγαστρο με τρύπες για τους κορμούς. Το ίδιο το στέγαστρο είναι φυτεμένο για καλύτερη ένταξη στο περιβάλλον.
